Ahad, 27 Februari 2011

Utusan Online - Rencana

Utusan Online - Rencana


Pahang 'subsidi' tarif air

Posted:

Pahang 'subsidi' tarif air

Pahang 'subsidi' tarif air

Oleh YUSRI SAHAT
utusanpahang@pengarang.com.my


Pengarah Jabatan Bekalan Air Pahang, Datuk Ismail Mat Noor menerangkan kepada Menteri Besar, Datuk Seri Adnan Yaakob mengenai model tapak Empangan Cheneh di Sungai Lembing.


MENYEDARI pentingnya rakyat hidup selesa tanpa dibebankan dengan pelbagai kenaikan kos, Kerajaan Pahang tidak pernah terlintas untuk menaikkan kadar tarif air sejak hampir 30 tahun lalu. Dalam tempoh tersebut, kadar tarif air pada purata 66 sen semeter padu tidak pernah dikaji semula.

Kadar tarif air sebanyak 66 sen semeter padu itu pun sebenarnya dikenakan di bawah paras kadar sebenarnya. Dari segi pengiraan sebenar, kadar itu sepatutnya melampaui 96 sen semeter padu kerana itulah kos pengeluaran air sebenar bagi setiap meter padu di Pahang.

Namun, atas sikap mengambil berat, kerajaan negeri sebenarnya memberi subsidi sebanyak 30 sen bagi setiap meter padu yang digunakan rakyat. Ini bermakna, setiap RM1 yang dibayar rakyat, kerajaan negeri membayar sebanyak 45 sen lagi semata-mata mahu menampung kos pengeluaran air.

Dengan itu, jika bil bulanan yang dikenakan ke atas rakyat sebanyak RM20, bil sebenar sepatutnya ialah RM29.09 sen. Tambahan RM9.09 itu ditanggung oleh kerajaan negeri. Perkara ini boleh disemak sendiri oleh pengguna setiap kali mereka menerima bil setiap bulan.

Anggaran pendapatan daripada bekalan air di seluruh negeri ini pada tahun lalu ialah kira-kira RM98.5 juta. Hakikatnya, kerajaan negeri sebenarnya memperoleh pendapatan sebanyak RM143.3 juta jika rakyat dikehendaki membayar pada harga kos sebenar bekalan air pada kadar 96 sen semeter padu.

Dalam pada itupun, kerajaan negeri masih menanggung tunggakan akibat rakyat tidak membayar bil-bil mereka sehingga mencecah angka kira-kira RM15.86 juta ketika ini. Sedangkan kerajaan negeri memerlukan peruntukan kewangan yang besar bagi menyenggara 82 loji rawatan air dan menggantikan paip jenis asbestos sepanjang 12,393 kilometer yang telah usang.

Perkara ini tidak pernah diuar-uarkan oleh Kerajaan Pahang sebagaimana yang dilakukan oleh kerajaan negeri yang diperintah pihak pembangkang. Pada masa sama, kerajaan negeri juga tidak pernah menaikkan cukai tanah sejak 15 tahun lalu kerana menyedari bebanan yang ditanggung oleh pemiliknya.

Cukai yang dikenakan adalah antara RM2.20 bagi setiap 100 meter persegi atau minimum RM20 bagi setiap hak milik dan RM22 bagi setiap 100 meter persegi atau minimum RM60 bagi setiap hak milik untuk kategori bangunan kediaman.

Bagi kategori bangunan komersial ialah antara RM11 bagi setiap 100 meter persegi atau minimum RM30 bagi setiap hak milik dan RM111 bagi setiap 100 meter persegi atau minimum RM200 bagi setiap hakmilik.

Bagi kategori pertanian pula, cukai minimum yang dikenakan ialah antara RM15 sehektar hingga RM100 sehektar manakala bagi kategori industri ialah RM15 bagi setiap 100 meter persegi untuk dua hektar pertama disusuli RM10 bagi setiap 100 hektar tambahan atau minimum RM150 setiap hakmilik.

Sungguhpun kadar cukai itu tidak dinaikkan, kerajaan negeri masih dapat mengutip jumlah yang agak tinggi dan dalam tempoh 10 tahun lalu, sebanyak RM1.4 bilion hasil tanah telah dikutip. Menerusi kutipan itu, sementelah lagi hasil tanah merupakan sumber utama kerajaan negeri saban tahun, ia dapat dibelanjakan untuk pembangunan demi kesejahteraan rakyat.

Di sebalik enggan menaikkan cukai tanah, kerajaan negeri berusaha meningkatkan lagi mutu sistem kutipan hasil mahsul tersebut. Bagi melicinkan lagi sistem kutipan hasil, Sistem Hasil Tanah Bersepadu (SHTB) iaitu menerusi dalam talian dilaksanakan di seluruh negeri ini sejak 2006.

Menerusinya, rakyat dipermudahkan berurusan dalam soal berkaitan tanah dengan melakukan pembayaran cukai di pejabat tanah setempat walaupun tanah milik mereka terletak di daerah lain. Ternyata sistem ini berkesan. Pada tahun lalu misalnya, jumlah hasil kutipan yang disasarkan hanya sebanyak RM150 juta tetapi melonjak kepada RM166.6 juta atau 111.06 peratus.

Daripada jumlah tersebut, sebanyak RM59.4 juta daripada cukai tanah, premium tanah (RM53.7 juta), tunggakan cukai tanah (RM16 juta), bayaran pelbagai permit (RM12.6 juta), bayaran pelbagai lesen (RM3.3 juta) dan hasil-hasil lain sebanyak RM21.6 juta.

Jika mengikut daerah, Kuantan berjaya mengutip cukai tanah tertinggi sebanyak RM54.3 juta disusuli Rompin (RM19.5 juta), Lipis (RM14 juta), Bentong (13.2 juta), Temerloh (RM10.3 juta), Bera (RM8.5 juta), Pekan (RM7.7 juta), Jerantut (RM7.6 juta), Raub (RM6.2 juta), Maran (RM5.5 juta) dan Cameron Highlands (RM3.9 juta).

Pada tahun ini, Kerajaan Pahang menyasarkan untuk mengutip sebanyak RM160 juta. Kutipan tersebut bertujuan meningkatkan pembangunan dengan sasaran memajukan golongan yang berada di bawah paras kemiskinan. Justeru, dengan kerjasama Kementerian Kemajuan Luar Bandar dan Wilayah, konsep agropolitan di bawah program Lonjakan Mega Luar Bandar (LMLB) diperkenalkan.

Sebanyak tiga kawasan dipilih untuk dimajukan iaitu Chemomoi, Bentong seluas 1,148.2 hektar; di Bebar, Pekan (1,000 hektar) dan Gahai, Lipis (222.6 hektar). Di Chemomoi, seramai 373 peserta terlibat dengan projek tanaman getah manakala di Bebar, seramai 220 peserta terbabit dalam tanaman sawit dan di Gahai, seramai 50 peserta membabitkan diri dalam projek tanaman nanas.

Peserta juga diberi pemilikan saham ke atas ladang sejahtera dan tanah pertanian komersial, selain dibina seunit rumah untuk setiap mereka. Dalam pada itu, masyarakat Orang Asli yang mewakili tidak sampai empat peratus (3.84 peratus) daripada penduduk Pahang tidak dipinggirkan daripada arus pembangunan.

Bilangan Orang Asli di Pahang adalah seramai 55,734 orang daripada 11,990 keluarga yang mendiami 263 perkampungan. Orang Asli di negeri ini dibantu menerusi tiga program pembangunan seperti mana yang telah digariskan oleh Jabatan Hal Ehwal Orang Asli (JHEOA). Antaranya, Program Penempatan Tersusun menerusi Rancangan Pengumpulan Semula (RPS) dan Penyusunan Semula Kampung (PSK), Program Pembangunan Ekonomi seperti pembangunan tanah, ternakan dan perikanan.

Program Pembangunan Sosial pula bertujuan meningkatkan lagi kemudahan prasarana dan membina lebih banyak perumahan Program Pembangunan Rakyat Termiskin (PPRT). Bagi tujuan itu, sebanyak RM24.6 juta diperuntukkan untuk mengurus dan melaksanakan program-program tersebut pada tahun lalu.

Sejak tahun 2001 hingga tahun lalu, jumlah keseluruhan peruntukan yang dibelanjakan bagi melaksanakan pelbagai program bagi manfaat masyarakat Orang Asli di Pahang ialah sebanyak RM86.2 juta. Di bawah program RPS, tujuh kawasan diwujudkan melibatkan keluasan 779.8 hektar dan 337 peserta di Runchang, Pekan, Bukit Serok, Kedaik dan Buluh Nipis di Rompin yang ditanam dengan projek kelapa sawit; Betau di Lipis dan Iskandar di Bera (getah) manakala Terisu di Cameron Highlands (sayur-sayuran).

Dari segi kemudahan asas seperti bekalan elektrik dan air, 119 atau 45.2 peratus daripada 263 perkampungan Orang Asli di Pahang telah menikmati bekalan elektrik 24 jam sehari. Bagi bekalan air, 75 kampung atau 29 peratus telah memperoleh bekalan air daripada Jabatan Bekalan Air (JBA).

Tanpa mahu bermegah dengan slogan 'negeri berkebajikan,' apa yang dilakukan kerajaan negeri selama ini sebenarnya meletakkan kebajikan rakyat sebagai keutamaan sejajar dengan gagasan 1Malaysia ''rakyat didahulukan, pencapaian diutamakan."

Full Feed Generated by Get Full RSS, sponsored by USA Best Price.

Polemik 'dinasti' Pas

Posted:

Polemik 'dinasti' Pas

Polemik 'dinasti' Pas

Oleh ZULKIFLI JALIL
pengarang@utusan.com.my

DI Merlimau ketika ini Pas dikatakan tidak senang duduk. Semuanya serba tidak kena kerana tiada isu kukuh yang boleh dipolitikkan. Jenis isu mana yang mahu dikontroversikan untuk berdepan dengan BN menjadi kemelut Pas. Kalut Pas membawa kepada tindak-tanduk calonnya, Yuhaizad Abdullah yang dilihat lebih banyak berdiam diri dan kurang berinteraksi apabila ditanya media mengenai visinya untuk pengundi Merlimau.

Sebaliknya, dia hanya sekadar menyerahkan kepada kepimpinan Pas Melaka dan Pusat untuk menyusun strategi mencipta isu yang sesuai. Kerana ketiadaan isu konkrit inilah maka Ketua Dewan Pemuda Pas Melaka, Kamaruddin Sidik cuba menguji pengundi dengan mencetuskan isu 'dinasti dan legasi' yang mahu dikaitkan dengan calon Barisan Nasional (BN), Roslan Ahmad.

Meskipun pemilihan Roslan dilihat ramai pemerhati tidak bersandarkan latar belakang politik arwah bapanya, Datuk Ahmad Ithin yang meninggal dunia pada 1991 dan bapa saudaranya bekas Ketua Menteri, Datuk Seri Abu Zahar Isnin yang tidak lagi mengetuai kerajaan Melaka pada 1999 lagi, Kamaruddin tetap tidak 'putus asa'.

Malah, dengan senang hati pula dan tanpa membuat 'kerja rumah', Kamaruddin mendakwa BN yang diwakili UMNO mengamalkan sistem dinasti secara turun temurun bagi jawatan pemimpin dari bapa kepada anak. Yang menjadi mangsa ialah Roslan. Soal jarak masa bapa dan bapa saudaranya tidak lagi berada dalam kerajaan negeri dengan tarikh beliau dinamakan sebagai calon BN bukan lagi persoalan.

Dakwa Kamaruddin, amalan 'dinasti' itu telah lama berlaku dalam UMNO, malah beliau mendakwa lagi kononnya 'orang ramai yang saya temuipun telah menyuarakan rasa tidak puas hati dengan perkara ini'. Benarkah?

Mungkin Kamaruddin sengaja tidak mahu menyamakan perkataan 'nepotisme' untuk 'dinasti'. Barangkali untuk mengelirukan pengundi Merlimau bahawa realiti sebenarnya ialah pihak pembangkanglah yang amat menjuarai dalam hal ini.

Kamaruddin sewajarnya melihat amalan 'dinasti' ini yang mana para pemimpin yang menerajui sesebuah parti menurunkan kuasa kepada anak beranaknya untuk jawatan tertinggi dalam DAP dan Parti Keadilan Rakyat (PKR) - sekutu utama Pas dalam pembangkang.

Cuba Kamaruddin renung-renungkan dua perkataan iaitu kronisme & nepotisme (juga dinasti) yang menjadi modal Datuk Seri Anwar Ibrahim untuk menyerang UMNO dan BN. Sebenarnya yang kuat mengamalkan kronisme dan nepotisme adalah Anwar sendiri.

Sejak beliau memegang jawatan di dalam Kabinet sehinggalah menjadi Ketua Umum PKR, amalan itu tidak pernah lekang daripada beliau. PKR menjadi sebuah parti anak beranak dan kroni Anwar sekeluarga apabila Nurul Izzah yang juga Ahli Parlimen Lembah Pantai menyandang jawatan Naib Presiden parti itu. Si ayah menjadi ketua umum, si ibu menjadi presiden dan si anak pula naib presiden.

Anwar bertindak ala pengurus kempen pula kepada semua calon pilihan semasa bertanding kepimpinan Pusat PKR. Beliau mahukan orangnya menguasai keseluruhan parti dari peringkat cabang sehinggalah ke peringkat pusat. Apabila Kamaruddin melabelkan UMNO sebagai parti yang mengamalkan kronisme dan nepotisme, seolah-olah dia membuka pekung sendiri.

Segala apa yang ditohmah oleh Kamaruddin terhadap Roslan di Merlimau kini kembali kepada diri Pas, partinya yang bersekutu dengan PKR yang paling ketara mengamalkan 'dinasti' dan kronisme ini.

Demikian jugalah wujud dinasti politik lain seperti gandingan pemimpin DAP, Lim Kit Siang dengan Lim Guan Eng dan isterinya Betty Chew, selain Karpal Singh dengan Gobind Singh Deo dan Jagdeep Singh Deo.

Kamaruddin sewajarnya bermuhasabah diri. Seperti mana kata Timbalan Presiden UMNO, Tan Sri Muhyiddin Yassin, pemilihan Roslan sebagai calon pilihan raya kecil DUN Merlimau itu dibuat berdasarkan merit.

Perhubungan dan pertalian tidak boleh diambil kira, malah tidak dapat dielakkan. Yang penting adalah penilaian pucuk pimpinan terhadap potensi Roslan.

Full Feed Generated by Get Full RSS, sponsored by USA Best Price.

Tiada ulasan:

Catat Ulasan